Dit is een blog van CEO Ronald Hoek
Ik ben al vrij vroeg begonnen met elektrisch rijden. Ik was zeker niet de eerste, maar heb al wel heel wat elektrische kilometers achter de rug. Ik moest erg wennen aan het uiterlijk van mijn i3s, maar mijn eerste elektrische auto reed heerlijk. En wat veel belangrijker bleek, is dat je overal kunt opladen. Het bepaalt je rijcomfort enorm. Je wilt vooral zoveel mogelijk laadpunten langs de snelweg en op je eindbestemming, want die ‘Range anxiety’ (bereikangst) is echt een vervelend ding.
Toen elektrisch rijden serieus begon op te komen, zo’n 10 jaar geleden, waren de verschillende marktpartijen druk bezig om eigen protocollen te ontwikkelen. Allemaal eigen stekkers, eigen laadpalen, eigen manieren van afrekenen met consumenten. Complexiteit ten top. Vanuit het perspectief van een individueel bedrijf misschien logisch, maar het was niet zinvol. Gebruikers werden de dupe. Het werd niet werkbaar. Gelukkig kwamen de markt en beleidsmakers tot de conclusie dat de groei van elektrisch rijden afhankelijk is van een goede infrastructuur en samenwerking.
Overheden en bedrijven hebben vervolgens afspraken gemaakt over de verbinding tussen systemen, laadpunten en afrekenmethodes. Oftewel, de INTEROPERABILITEIT van systemen. Hiermee is de complexiteit op tijd een halt toegeroepen.
Van deze interoperabiliteit kunnen we binnen de glastuinbouw veel leren. In het belang van telers is het belangrijk dat telers data inzichtelijk kunnen maken op het dataplatform dat zij zelf kiezen. Het is belangrijk dat de data gebruikt kan worden voor de toepassingen, die zij kiezen. En het is belangrijk dat de sensors die zijn aangeschaft ook aangesloten kunnen worden op de dataplatforms en klimaatcomputers van hun keuze. Oftewel, interoperabiliteit van systemen in de glastuinbouw.
De datagedreven en autonome kas klinkt heel mooi en geeft een inspirerend toekomstbeeld. Maar als we daar naartoe werken betekent dit dat alle partijen met elkaar moeten kunnen verbinden. Klimaatcomputers, AI-diensten, dataplatforms, oogstrobots en drones moeten met elkaar kunnen communiceren via eenduidige en robuuste API’s en dataprotocollen. Dit klinkt ver weg, maar het betekent vandaag al dat alle partijen bereid moeten zijn om data uit te wisselen. In het belang van de teler. En op verzoek van de teler. Iedere sensor moet gekoppeld kunnen worden aan iedere AI-dienst, aan iedere klimaatcomputer en aan ieder dashboard.
Mijn oproep aan alle toeleveranciers in de glastuinbouw is dan ook: zorg voor goede verbindingen met jouw platform, klimaatcomputer of algoritmes. Creëer goede verbindingen en standaarden. Maak het mogelijk. Maak samen afspraken in het belang van de sector, zodat de teler kan kiezen wat het beste past. En zodat we als sector verder komen. Mijn vraag aan telers is: hoe belangrijk vind je het om zelf te kunnen kiezen voor de combinatie van partijen en oplossingen, die bij jou passen?
Laten we samen hierover afspraken maken. Dit kan sectorbreed, maar hoeft niet. Individuele bedrijven kunnen direct al stappen zetten. Blue Radix doet hier graag aan mee! Jij ook? We horen graag van je.